مقایسه تأثیر دو روش تجسم هدایت شده و آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: جراحی بای پس عروق کرونر یکی از درمان‌های رایج بیماری عروق کرونر می‌باشد. شواهد نشان دهنده این نکته است که تکنیک‌های تن آرامی می‌تواند باعث بهبود برآیندهای روانشناختی در بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی شوند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده بر کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر می‌باشد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده 49 بیمار کاندید جراحی بای پس عروق کرونر بستری در مرکز آموزشی و درمانی آیت الله موسوی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زنجان (ZUMS) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند؛ سپس نمونه‌ها به روش تخصیص تصادفی در دو گروه تجسم هدایت شده (27 = n) وآرامسازی پیشرونده عضلانی (22 = n) قرار گرفتند. قبل از جراحی بای پس عروق کرونر پرسشنامه کیفیت زندگی مک نیو توسط نمونه‌های پژوهش در گروه‌های مورد مطالعه تکمیل گردید. مجدداً 2 ماه پس از آموزش و انجام تکنیک‌های تن آرامی توسط نمونه‌های پژوهش، کیفیت زندگی نمونه‌ها مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و داده‌ها با استفاده از نرم افزار 17.SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: طبق یافته‌ها در هر گروه افزایش معناداری در کیفیت زندگی بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (05/0 > P). اما نتایج آزمون‌های آماری اختلاف معنا داری در کیفیت زندگی بین دو گروه بعد از مداخله نشان نداد (8/0 = P). نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هر دو تکنیک تجسم هدایت شده و آرامسازی پیشرونده عضلانی به عنوان تکنیک‌های تن آرامی می‌توانند در بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر مؤثر باشند؛ و می‌توان از این تکنیک‌ها در برنامه ریزی ترخیص بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر استفاده نمود.